Marcha pola Unidade

Esta foi a primeira canción que aprendín a tocar nas láminas. Non se trataba só de aprender uns compases, que si, senon que tamén que fose algo que tivese certo significado, unha historia.

E nada mellor que a combinación de Mikel Laboa e Bertolt Brecht, un cantautor que axudou a moitos vascos souberan que son vascos, homes de ben, e que tiveran fachenda de selo, cantando as letras dun home cheo de humanidade.

Unha pequena homenaxe ao pobo vasco que, cando aprendin esto, perdera a tres grandes homes en moi pouco tempo: Mikel Laboa, Chillida e Jorge Oteiza

 

Martxa baten lehen notak

Letra: Bertolt Brecht. (Ausburg 10/02/1898-Berlin 14/08/1956)

Música: Mikel Laboa (Donosti, 15/06/1934 - 1/12/2008)

Eguzkiak urtzen du gohian
gailurretako elurra
uharka da jausten ibarrera
geldigaitza den oldarra.
Gure baita datza iguzkia
iluna eta izotza
urratu dezakeen argia
utuko duen bihotza.
Bihotza bezain bero zabalik
besoak eta eskuak
gorririki ikus detzagun egia
argiz beterik burua.
Bakoitzak urraturik berea
denon artean geurea
etengabe gabiltza zabaltzen
gizatasunari bidea.
Inork ez inor menpekorik har
nor bere buruaren jabe
herri guztiok bat eginikan
ez gabiltz gerorik gabe.
Batek goserikan diraueno
ez gara gu asetuko
beste bat loturik deino
ez gara libre izango 
   El sol funde en lo alto
la nieve de las cimas
torrencialmente baja hacia los valles
un impulso incesante.
En nosotros está el sol
el corazón que puede fundir
y la luz que puede raspar
hielo y oscuridad.
Con tanta generosidad
como pasión,
veamos con claridad
toda la verdad.
Desbrozando cada uno el suyo,
y entre todos el nuestro
ampliemos sin interrupción
el camino humano.
Dueño cada uno de sí mismo,
nadie en lugar alguno dominado.
Unidos todos los pueblos
tendremos nuestro futuro.
En tanto haya un solo hambriento
no nos saciaremos.
Mientras haya un oprimido
no nos liberaremos.
Martxa Baten Lehen Notak
Sen imaxes
Sen imaxes